Opnieuw hitte (35°C)... opnieuw uitslapen... en opnieuw een dagje vrij (net als gister, en morgen trouwens ook: Florence!!). Hoewel we er gister voor kozen om een dagje op een ligbedje te bakken wilden we nu wel wat anders zien dan alleen de strakblauwe lucht en de tegels van de veranda. Marieke raadde ons aan om een tour te doen door de streek waar Toscane bekend om is geworden: de Chianti streek. Dus stapten we met grote verwachtingen de Opel Corsa in om onder het genot van de Italiaanse radio (op al het Italiaanse gelul na heus zo slecht nog niet, vooral bij ‘When love takes over' van David Guetta & Kelly Rowland en ‘Indietro' van Tizziano Ferro gaat de volume knop op luid) richting het noorden te rijden. Halverwege leek het ons wel leuk om Castello di Brolio te bezoeken. Een keer en nooit weer dus. We hadden de auto in het nabijgelegen dorpje geparkeerd, aangezien er op een bord ‘Brolio 0,1km' te lezen was. Dat konden we heus wel eventjes lopen, dachten we. Op de loopband loop ik toch immers ook altijd met 10% omhoog. Na veel gepuf en gezucht kwamen we eindelijk - zeer geïrriteerd door de stromen Nederlanders die we onderweg tegenkwamen, eentje begon zelfs te zingen... - aan bij het kasteel (wat toch wel verder bleek dan 0,1 km). Moesten we kaartjes kopen om er in te mogen! Geld lag nog in de auto, zo'n 2 kilometer naar beneden natuurlijk... En een streek vol met torenhoge bomen dus dat uitzicht konden we wel vergeten. Tot ik me bedacht dat er ook een wereld is buiten de gebaande paden, en zo kwamen we toch nog bij ons uitzicht terecht:

‘Ik vind die streek waar Marieke en Rob wonen toch veel mooier'

‘Nou inderdaad. Ik heb dorst, zullen we weer gaan?'

Na ongeveer vier uren in de auto te hebben gezeten en langs dorpen als ‘Gaiole in Chianti', ‘Castelnuovo', ‘Radda in Chianti' en ‘Castellina in Chianti' te hebben gereden waren we het unaniem met elkaar eens: Chianti mag dan een bekende streek zijn, voor die paar bomen kun je net zo goed naar de Veluwe gaan. Die bergen en extra bochtige wegen fantaseer je er gewoon bij. Onderweg nog even een halve liter Coca Cola en een Panini meegepakt op een terrasje:

‘Oeh, lekkere Italiaangespot! Ik ga hier wel zitten... Leuk uitzicht.'

‘Man, man anders zitten al die mannen even te staren, ksssht.'

‘Oh gatver, hij rookt en gokt. Laat nou maar zitten.'

Morgen lekker een dagje naar Florence (o.a. sportschoenen kopen :P), dinsdag waarschijnlijk met zn allen naar de kust en dan vast mentaal en fysiek voorbereiden op komende vrijdag. Vanaf dan zijn we een week alleen met Max & Lucas. Gelukkig zijn wij grote fans van vroeg opstaan... ;)

Baci, Roas & Kim